Kuþlarý baykuþtan ibaret sanma
Gönlünü bað et de gör ki ne öter
Nakýþý kasvetli karlara kanma
Kahrýna güneþin bakýþý yeter
Zamanýn zifiri saðdýðý yerde
Tan kusar geceler, doðduðu yerde!
Güzlerin gülleri boðduðu yerde
Esareti yýrtan kardelen biter
Ayar olsa dahi hüzzama udu
Ar bilen fâniler aþmaz hududu
Sabýrla sulayýp solan umudu
Yeisi elinin tersiyle iter
Caysa da ahdinden her hain alçak
Ülkümün ufkunu süsler bu sancak
Her doðan yaþar daa... bu handan ancak;
Davasý HAK olan, baþý dik gider!
Mecit Aktürk