Bir muamma sanýrdým bu âlemi
Tarif için taným varmýþ... Anladým.
Takip ettim "ikrâ" yazan kalemi
Hayli eksik yaným varmýþ... Anladým.
Bir âlem ki, gelen gitmez hocasýz
Akledenler ders alýyor, ricasýz!
Son durakta penceresiz, bacasýz
Kilit tutmaz hâným(!) varmýþ... Anladým
Hýrs aksa da fânilerin kanýnda
"Kun!" Denince donar kalýr kýnýnda
Sinden öte zor seferde, yanýnda
Ne evlat ne haným varmýþ... Anladým.
Tefekkür bir deryâ idi; derince!
"Cahil" irþâd oluyordu; girince!
Musallada yatanlarý görünce
Bir sýkýmlýk caným varmýþ... Anladým
Emir eri can toplarken turaba
Saðlam sanýp yaslanmýþým seraba
Sýnav için, dibi delik bir kaba
Konmuþ üç-beþ âným varmýþ... Anladým
Ömür kýsa, takvim âný elerken
Âsî nefse secde için hep erken(!)...
Yerim yurdum "zirve" derken, "ben" derken
Detone bir tonum varmýþ... Anladým
Dünya zevki tadýmlýktý, bir kaþýk
Gözlerimde ne fer kaldý ne ýþýk
Altmýþýmda yetmiþ yedi kýrýþýk
Hayli hassas tenim varmýþ... Anladým
Arýya bal, çiçeklere öz veren
"Gör!" Buyurmuþ nankörlere, göz veren
Karýncaya nasibini gönderen
Rahmân Rabbim, dînim varmýþ... Anladým.
Yanýlýp da iblisi yâr edeydim
Pusulamý nefse ayar edeydim
Yanlýþ yönde inat, ýsrar edeydim
Ürkütücü sonum varmýþ... Anladým.
Mecit Aktürk