hayallerimden silindiðinde gemiler toz yutar aðlarým her küheylân ardýndan ufka zoraki bakan yorgun kelimeler ezberimde yetmeyen ve yetmeyecek hecelemeler...
fakat uyan artýk sevgili yârim kalbine giriþ sille tokat -bilirim aðzýma yakýþmaz hoyrat kelimeler-
ve lâkin bu uyduruk zamanýn hissiz nefeslerine tükürmeli þâirler -öylesine emin konuþurum seninle- ve bu ne son, ne ilktir aþk denizinde taþ seðirtmeler...
gursaðýmda düðüm düðümdür her ikindi vakit ne dem aþký vursa ateþ basar þiirlerime âh... aðlayan mektuplar saklar ölümü kefen diye sarýlýrým her sözcüðe gemisini kaybeden bir þâir gibi ölüm çeker sevgili yârim ölüm çeker beni...
ammâ ve lâkin... âh benim sevgili yârim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
elma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.