lâhzâ

doðrul korlarýndan gecenin...

kemik rengi riyalar içmiþim sevgili
ki
yanamam oduna güz harelerinin.


gelmiþ geçmiþ bütün keder ve teselli
ve
biliyorum biteceðim sevgili.


ben her bahar hüzün
her güz yüzün...


haydi
temize çýkar ellerimi
avuçlarýmdan kara kediler aksýn...

dilim bir keder ki
ebedi...
þimdi
vazgeçmeliyim
tüm þiir cümlelerinden...
gölgelerine sýðýndýðým...





_hâtime_

sonsuz sevgimle...



Sosyal Medyada Paylaşın: