ATATÜRK ÇOCUKLARI (32)
Ne çaldým,
ne “itibar” dan zevk aldým,
„Çalýþýpta çalmayý“ da bilmem ben,
dinim müslüman, kitabýmsa eðitim;
„Bilim“ hayatta en kutsal hazinedir!“ diyen
Atatürk BAÞÖÐRETMENÝM.
O asla peþkeþ çekmedi
yeraltý zenginliklerimizi yabancýlara;
„Madenler milletin öz malýdýr,
zarar vermeden doðaya
topraktan çýkarýlmalýdýr!“(*)
dediði için
BAÞDOÐACI’mdýr benim.
Kuran kurslarý,
medreseler açmadý,
önem verdi medeniyete,
saygý duydu öðretmenlere;
„Kuran diye, Biyat diye
Kadýnlarýmýzý ve bizi
-Çoluk-çocuk hepimizi-
dine, gericilere ve zorba erkeklere
köle yapsaydý,
fýrsat verseydi tarikat, cemaat gibi gerici akýmlara
hilafet, Saray, Hanedan gibi çabulcu takýmlarýna…
Bil ki ne sen hürdün,
nede bugünü görürdün!
Dolar ve kat karþýlýðý Arap‘larý vatandaþ yaparak;
„Ne Mutlu Suriyeli’yim!“ diyene hava attýrarak,
ne þehit-ne yetim-ne kul hakký yedi
ve bize topraklarýmýz ve sýnýrlarýmýzýn kutsallýðýný gösterdi.
Sahillerimizi, ormanlarýmýzý,
VAHÞÝ VE EVCÝL HAYVANLARIMIZI
KORUMAMIZI ÖNEREREK,
etti bize bu cennet yurdu emanet.
Ýlkin üniversite giriþ sorularýný çaldýracaksýn,
sonra ülkenin kilit yerlerine ön konuþma ile „Yancý“ aldýracaksýn,
en sonunda da her köþeye bir özel üniversite açýp,
sýðýnmacý geçlere burs verip doktor, hakim, savcý yapýp,
mafia, yancý, talancý ve yalancýyý koruyarak,
öz yetiþkin beyinlerimizi yurtdýþýna kovarak,
daha ne kadar, ne kadar daha,
daha-daha ne kadar sabýr gereklidir insana…
Biri gidecek
ve bu çile bitecek!
(*) ATATÜRK, 1 Mart 1922 tarihinde TBMM I. Dönem 3. Yasama Yýlý Açýlýþ Konuþmasýnda madencilik ile ilgili olarak þu ifadelere yer vermiþtir; [33]:“...Ekonomik politikamýzýn önemli amaçlarýndan biri de genel yararý doðrudan doðruya ilgilendirecek kurumlar ve iktisadi teþebbüslerin mali kudretimizin ve teknolojimizin izni oranýnda
devletleþtirilmeleridir. Özet olarak, topraklarýmýzýn altýnda kullanýlmadan duran maden hazinelerinin kýsa sürede iþletilerek milletimizin yararýna sunulmasý da ancak bu yöntemle mümkündür. Bununla birlikte, sadece ekonomik yararlanma amacý ile gerek madenlerimizde, gerek diðer ekonomik konularda, bayýndýrlýk hizmetlerinde çalýþmak isteyen sermaye sahiplerine Hükûmetimizce her türlü kolaylýðýn gösterileceði þüphesizdir. Bu sermayelerin kanunlarýmýza uygun þekilde kullanýlmasý gereklidir...” (Þiirin Hikayesi’ndeki yazýdan aynen alýnmýþtýr.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.