NAZIM (6)

Þiir kafiyedir,
-baþýnda, içinde yada sonunda-
olmasa bile yinede bir uyumu içerir.
Beyinle mutlak ve doðrudan iliþkisi vardýr;
Etkiler bizi,
müzik gibi,
tesiri ise anlayabildiðimiz kadardýr.

“Anlam” anlamaksa,
sezgi denen;
Bizi içine çeken, tesir eden
-anlamýný anlamasakta-
þiirin bir týlsýmý vardýr,
ve þairin ölümsüzlüðü de bundadýr.

“Koþuk” tur Nazým’ýn öztürkçesi,
koþa-koþa yakalayan bizi;
Ýten-içine çeken,
alýp-götüren
vurgudur, ritimdir,
çarklarý döndüren kuvvetin
iðmesidir
Hikmet’in

Hikmet; “Bilinmeyen bir neden,
gizemine akýl ermeyen”
bir olgu olarak kullanýlýr anlamýnda;

“Söyleyecek çok sözüm vardý insanlarýma,
ama buna izin vermediler”

Cümlesindeki
kelimelerin her biri,
tek-tek harfleri bile bu kelimelerin
-bence baþlý baþýna-
henüz söylenmemiþ “þiirler” idiler
Nazým Hikmet’in.

Ýç-içe, bitmeyen uyumlu bir senfoni,
bizi içine çeken gizemli bir ozan gibi;
Durmadan geliþip-yeniden baþlayacak olan
-belkide henüz baþlamamýþ yada sonu söylenmemiþ-
bir destandýr Nazým Hikmet Ran.

Sosyal Medyada Paylaşın: