Dünya telaþesinden, þairlikte zorlaþtý!
Ne söylemek istesen, ayný yere çýkýyor…
Ýmgelerle þairler, tümden metaforlaþtý;
Bir laf ediyorlar ki, yeri göðü yýkýyor…
Üç maymunu oynama diyor muhatabýna!
Sokuyor insanlarý, özürlüler kabýna…
Hem kör hem saðýr edip, gömüyor türabýna;
O da bazen insanýn, canýný çok sýkýyor…
Yüzsüzleþti zamane, söz hiç para etmiyor!
Her söz her dinleyene bir mesaj iletmiyor!
Artýk ibretlik sözler, dinleyene yetmiyor!
Dinleyenlerse buna, kulaðýný týkýyor…
Dil de kepaze oldu, konuþanýn aðzýnda!
Türkçe diye konuþur, düðümler boðazýnda!
Bütün itirazýmýz, öz dilimiz bazýnda;
Biz ne söylesek te o, bildiðini okuyor…
Karaman-2024/6
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.