Kırık Kanatların Gölgesinde

Sýcak bir yaz günü yoksa haziran mýydý?
Orta Anadolu’nun kucaðýnda,
Ve toprak damlar altýnda,
Silikleþemeyen her daim canlý anýlar mýydý?
Kerpiçten bir evde doðdu anýlar,
Kavurucu güneþin altýndaki cennetinde
Murat oyunlar oynar.

Dört yaþýnda bir çocuk, toprakla dans eder,
Kayýsý aðaçlarýnýn gölgesinde serinlik arar.
Elma, kayýsý, iðde ve dut,
Bahçede büyür Murat ve içindeki umutlar.

Annesinin sesiyle irkilir,
"Murat, gel buraya, civcivi yakala."
Küçük yüreðiyle anlamaz, sorgular,
Neden pencere, neden kilitli kapýlar?

Küçük bedeniyle pencereye týrmanýr,
Ayaklarý yere deðer, sendeleyerek bakar.
Civciv odada uçuþur,
Murat peþinden koþar,
Yakalamak için çýrpýnýr.

Babaannesinin sesi, yumuþak ama kararlý,
"Yavaþ ol Murat, kýrýp dökme sakýn."
Annesi Yasemin, biraz yorgun, biraz sabýrsýz,
"Murat, dikkat et oðlum, zarar vermekten sakýn."

Murat civcivi köþeye sýkýþtýrýr,
Küçük elleriyle kavrar, ama çok sýký.
Bir çýðlýk yükselir, kanat incinir,
Murat, suçlulukla bakar, gözyaþlarý dökülür.

Annesi ve babaannesi azarlarken,
Küçük yürek daha da sýkýþýr.
Civciv, kýrýk kanadýyla çaresiz,
Murat’ýn küçük dünyasýnda koca bir hüzne dönüþür.

Yalnýz kalýr mutfakta, kilitli kapýlar ardýnda,
Gözyaþlarýyla hatýrlayacak bu aný,
Küçük bir civcivin kýrýlan kanadý,
Çocukluðun acý bir hatýrasý.

Ve o gün, kalbinde bir iz býrakýr,
Kýrýlan kanatlarýn gölgesinde büyür korkular.
Bir daha hiç unutamayacak,
Bir daha hiç ayný olmayacak.

Murat’ýn dünyasý, kalabalýk ama yalnýz,
Görevler ve sorumluluklar hep aðýr.
Bir yaz günü, bir çocuk anýsý,
Bir ömür boyu sürecek bu travma.

Sosyal Medyada Paylaşın: