Nedir ah-ü zârýn, saklama bülbül,
Yeni baharlarýn müjdesi geldi.
Açmakta laleler, nice nice gül,
Âleme yaþamak hevesi geldi.
Sen de tat mevsimi, þen kýrlara koþ,
Goncalarý kokla, güllerle eðleþ.
Daðlarý dolaþýp, derelerle coþ,
Zamanýn geçmeden bul kendine eþ.
Gençlik elden gider, bahar tez geçer,
Kuru yaprak kalmaz birgün elinde.
Kýþ düþer kapýna, býrakýr nâçar,
Yuvalar bozulur her kýþ yelinde.
Þaký da dallarda goncalar açsýn,
Kýzýl gül anlasýn senin derdinden.
Yandýðýn kokuyu âleme saçsýn,
Artýk ah çekmesin kimse derinden.
Devran yine geçti, duyulmadý ses,
Doruklar eridi, dere çaðlýyor.
Kutlu bir zamanda kesildi nefes,
Bak! Ardýndan nice güller aðlýyor;
Bülbülün gidiþi yürek daðlýyor...
21.04.2017 (Arþiv)
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.