Servet olsa, gariptir bir yaþtan sonra insan, Yâr gider, evlat gider; ne ad kalýr, ne de san. Deðiþen âdetlerle; gör herþey yerle yeksan, Yâr gider, evlat gider; ne ad kalýr, ne de san.
Huzursuz huzurevi belki olur mekânýn, Candan, cânandan uzak, gurbette geçer ânýn. Ölümünü beklersin, hemen gelmez zamanýn, Candan, cânandan uzak, gurbette geçer ânýn.
Evin saray olsa da; þefkat, merhamet olmaz, Dýþarýda aç olan, sana gelir yapar naz. Þarký söyle ses çýkmaz, zikir çeksen vermez haz. Dýþarýda aç olan, sana gelir yapar naz.
Batýcýlýk batýrdý bir güzel yanýmýzý, Halen yýkmak istiyor dîn-ü îmanýmýzý. Ayrýldýk, parçaladýk aile þânýmýzý, Halen yýkmak istiyor dîn-ü îmanýmýzý.,
Yolcu yola devamda Hakk’ýn emrine uyar, Yaþ kemâli aþýnca, herþey yerinde sayar. Ýnsan bu; günü gelir, yaþamaya da doyar, Yaþ kemâli aþýnca, herþey yerinde sayar; Bu diyardan öteye; yön kayar, ayak kayar...
14.07.2018 Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan Sosyal Medyada Paylaşın:
Aksakal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.