.......... 29.Mayýs.1453 Ýstanbul’un fethi kutlu olsun.
Bir þahane bestesin, sen ey güzel Ýstanbul!
Dillerden hiç düþmeyen, hoþ bir terane gibi...
O füsunkâr bakýþtan, beklerim hüsnü kabul;
Döndürüp durma yeter, çýlgýn pervane gibi...
Ne tarihler gördün sen, kaç devlet geçti senden?
Uygarlýk þerbetini, kaç kültür içti senden?
Kaç dil konuþtun söyle, kaç millet göçtü senden?
Ne alperenler çýktý, nice rindane gibi...
Bir, o cennet misali Gülhane parkýndayým,
Bir, ada vapurunun yandaki çarkýndayým...
Tanrýnýn emeðinin, billâhi farkýndayým;
Esrarýna ram oldum, tam âþýkane gibi...
Fatih’ ten seyrederdim Saraçhane/baþýný...
O mücessem camiler ve dikili taþýný.
Karaköy, Dolmabahçe, sonra Beþiktaþ’ýný;
Konuþurdum Boðaz’la, deli divane gibi...
Martýlarýn çýðlýðý kulaklarý keserdi!
Camide güvercinler, yem atmazsan küserdi!
Boðazdan Ýstanbul’ a, tatlý bir yel eserdi;
Afaký kokuturdu, tazecik nane gibi...
Aþiyandan seslenir, tüm Þeyda bülbülleri!
Yedi tepeden tüter, yediveren gülleri...
Açar kilitli duran, kapanmýþ gönülleri;
Çok güzelsin Ýstanbul, dillerde naðme gibi...
Sen ey efsunlu þehir, ben hep sana uyardým!
Kalamýþ’ta yatýp bir, tatlý huzur duyardým...
Boðazý Emirgan’da peymâneye koyardým;
Ýçerdim yudum, yudum hem de mestane gibi...
Gök/kubbesi her mevsim, gök kuþaðý kuþanýr!
Eli kalem tutanlar, kâðýtlara döþenir!
Ýstanbul anlatýlmaz, o sadece yaþanýr!
Korunur kem gözlerden, cansiperane gibi...
***Ýstanbul/Fatih- 2008
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.