Ömür

Dolu dolu bir ömür geçti gözlerimin önünden,
Zamanýn incecik tülleri ardýnda saklý.
Bir gülüþ, bir hüzün, bin umut, bin hüsran,
Hýzla akan bir nehir gibi insan ömrü.

Sokaklar dolup taþar hatýralarla,
Eski dostlar, yitip giden aþklar, çocukluk anýlarý.
Her köþe baþýnda bir hikaye saklý,
Ve her hikaye, ömrün gizli bir parçasý.

Rüzgar savurur yapraklarý, mevsimler deðiþir,
Ömür denen yolculukta, bir durak da biziz.
Düþlerimizin peþinden koþarken kaybolan zaman,
Bizi biz yapan anýlarla dolu, geçmiþ günlerimiz.

Bir sabah uyanýrsýn, bir bakarsýn ki zaman,
Gökyüzüne yazýlmýþ þiirler gibi geçip gitmiþ.
Her aný birer yýldýz, parýldar sonsuzlukta,
Ve biz, bu yýldýzlarýn peþinde savrulan tozlar.

Ýnsan ömrü bir masal, bir rüya, bir akýþ,
Hýzla akan bir nehir, geri dönmeyen anlar.
Sözler yetmez anlatmaya, yaþananlarýn izini,
Zaman bir ayna, bize geçmiþimizi gösterir.

Bir yaprak düþer usulca, topraða karýþýr,
Týpký ömrün döngüsü gibi, baþlar ve biter.
Her son bir baþlangýç, her an bir hatýra,
Ve biz, bu ömür yolunda, sadece birer yolcu.
Sosyal Medyada Paylaşın: