Ey Türk; olduðun yerde, ebediyen beklerim.
Yeter ki bir hiçliðe gitmesin emeklerim.
Semaya yükselen el, sanma ki mühim deðil,
Benim olduðum yerde, sadece Hakk’a eðil.
Yürüdüðün yollarý, býrak da gölgen açsýn,
Ne kadar yürüsen de bir bayraða muhtaçsýn.
Olur da zulümlere karýþýrsa zaferin,
Tarihin hüsran olur, yad olur muzafferin.
Unutma kýzýllýðým, kýrmýzý deðil kandýr.
Dalgalanan ben deðil, Muhammed’dir, Hakan’dýr.
Vatan dediðin ancak, vilayete bölünür,
Bayrak için yaþanýr, bayrak için ölünür.
Kahramanlar doðmalý, yine her seferinde,
Amenna demeliler “Kýyamet Seferi” nde.
Analarýn kýzlarýn, bir gün ahý olmasýn,
Beni tutan ellerin, bir günahý olmasýn.
Duyulsun bu ihtarým, yemini olsun Türk’ün,
Yankýlansýn aleme, þanlý destanýn, türkün.
Dualarýn ardýnda, ne gelirse aþarým,
Unutma ki sadece, sen yaþarsan yaþarým.
Ýsmail Taha Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.