rasyonel aþk devriminde
slogansýn dilimde
acýyý tadan bir adamým
incinmiþ harap ehlinde
ne yüreðimdeki yara ne ruhumdaki çürükler
darbedilmiþ iklimlerimde
çalýnmýþ gülüþlerim
sözle dirildim, sükutla öldüm
yokuþlar yormazken beni
düzlüklerde yýðýldým
içimde yýldýzlar döküldü yap-bozlu gökte
yakýn durdum mavi çocukluðumla
uzak konuþtum içimle
doðru ömrümde ýsrar
yanlýþ hayatýma küffar
daðýnýk,
silik,
kýrýlmýþ camlarda topladým yüzümü
ayazdan bir ibredir her gün
üþüyen elim
buz tutan sakalým
kemikleþen dilim
unutulan kýþ masallarýnda büyüdüm
taþ duvarlý,
toprak damlý, gaz lambalý evlerde
bir sedâ yükselirdi dað oyuklarýnda
diz çöküp uðultulara yenilirdim
__lwnd