bir sel tanýðý
gözlerim
yakmayan ateþin külhani duraksamasý
korkak her yeni doðan sabah
kül yutmaz
haliyle öylesine açýyor þafak
umudun son bulduðu aný yakýyor canýmý
sesler kýpýrtýsýz, ýssýz
rehin aldýðým iki bakýþ
açýk ara koþuyor önümde umut
yetiþmek imkansýz
önceden ýsmarlanmýþ
keskin yanýk kokulu ateþbaz
manzara
iman tahtama kadar cansýzým
yakmadan yanýyorum
daðýnýk, kirli ve arsýz
bu sesi kýsýk þehirde
bulut hýçkýrýðý dayanýksýz
üzerimi örten yaz yaðmuru yaðýþý
ýslaklýðýný kamufle eder gibi
kirpiklerimi
uykusuz, rüya’sýzým kaç geceden beri
avuntusuz
anlamsýz her durumum
durumsuzluðum
gece gündüzü öldürdü
her defasýnda odanýn yaslý
penceresinde
gece can verdi güneþin ziyana çekilen
perdesinde
enkaz bir adamýn ömürden vazgeçer gibi
per periþan olmuþ
þefkatsizliðin sillesinde
ne kadar aþk ekilirki
bir yüreðe
ne kadar hasadý bol olurki
bu sismiði yüksek kalbin
depremler ve izafi savaþlar
ne kadar dayanýr ki bu cýlýz beden
sükut ey beynimin labirenti
s ü k u t!
gel gör ki
içimin matemine
ben kendime meyyit
ben dilimle aðýt
Lwnt