Gökyüzünün yalnýzlýðýnda Daðlarýn doruklarýna tutunan top top ak bulutlar… Yavaþça kaybolur yitik umuda dair kurulan düþler gibi. Ýzini sürerim kara kartallarýn Sonsuzluða doðru açtýðý ve yorgun kalp gibi Çýrpýnan kanatlarýnda…
Kendimi ararým Yaþanmayan zaman aralýðýnda…! Tarihin adýmladýðý yüz yýllarý aþarak Çocukluðumu bulurum, Bulutlarýn çorak topraklarýn üzerinde Uçuþan gölgelerinde, Sonra da gençliðimi, Karmaþýk bir yazgýnýn karanlýk ufuklarýnda yankýlanan Özgürlük türkülerinin naðmelerinde… Ve kaybolan zaman kesitinin son duraðýnda Yaþlýlýðýmý…!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.