Gözlerime bakýp geçti az önce
Hatýrladýðýndan emin deðildi.
Yüreðime bir ürperti gelince
Anladým, bastýðý zemin deðildi.
Uzaktan izledim, görmedi baþta
Biriyle buluþtu sekiz on beþte
Bir ara yükseldi, sanki telaþta
Sonra sakinleþti, demin deðildi.
Durdular üç saat karþý masada
Söz geçmedi içimdeki hasede
Garson gelip ’iyi misin ’ dese de
Bu yýlgýnlýðýma temin deðildi.
Neden heveslendim, bekledim neden ?
Bir kez karþýlaþtýk o da bilmeden
Görüþürüz dedi ya nezaketen
Zaten söz deðildi, yemin deðildi.
Kalktým sonra sigarama sarýldým
Ona deðil talihime darýldým
Aylar geçti bu sevdadan yoruldum
Belli ki duama amin deðildi.
Ismail Taha Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.