HARCI SEVDAM
ovidius’un öyküsündeki
pygmalion-galateia aþkýný bende okumuþtum
ayný aðacýn dalý gibi
eþit sayýlýrdýk artýk
ama ben ayýþý altýnda çukurova sýcaðýnda sana
ruzgar-ý vasý beklerdim
çeþm’inse yaþadýðým yere benzerdi
bakmadýðýn zaman liðdaki gönlüm
o yere de küserdi
içine düþtüðüm köklenen harc-ý sevdam
her duanýn âmin’i
pinhan nalân
dikiz aynam
sarý saçýný, gül sesini
insanýn öteki adý bir memleket türküsü gibi
-bilmem kaç zaman-
saklanmýþ duygularýma gizlerdim
zira
papaz eskisi bir imam?da deðildim ailesinin reddettiði
almadým da elime mekke sazýný
dümen suyuna da yatýrmadým kâbe sabanýný
yalvarmadým da ötekisinin duasýný sustursun diye
kendi tanrýma
rüþvette teklif etmedim azrail’e
-yaradýlýþýn yasasý-
þiddet kültürünüde,savaþ arabalarýný da ben oluþturmadým
saldýrgan tek tanrýcýlýklarý da
içmemiþtim de
tanrý þiva’nýn bulduðu söylenen
sufi’lerin vecd için kullandýklarý
vijemia’yý
sisyphos sabrý gösterirken cardela’da
oysaki
canlýlar dünyasýnda bir mermi ýslýðý hýzýnda geçerken zaman
monicho’ydu isa’nýn
insanlýðý kurtarmak için öldüðüne
-inanmayý- rededen
insanlarýn,
’iþlediði günahlarýn nasýl bir ceza gerektiðini öðrenmek için’
papaza gittiðini
ve
insanlarýn
’yüreklerindeki tanrýlarýna günah çýkarmalarý gerektiðini’ söyleyen
ve ben, zamanýn
yaþamýmýzdaki akýþýný
tekmelerken
þeridi bozuk bir daktilo gibi
at arabasý tekerleðinden oyuncak yapan
ve
küllerden ateþ icat eden
ardýç kökü yanýðý çocuklar
-yað satarým bal satarým’lý oyunlarý-
boþ margarin teneke kutusu destekli
tulumbalý evlerinde
küncüsü dökülmüþ bir çörek gibi oynarlardý
ve o
çocuklar
emanet su damlasý çocuklar
katýksýz þahdamarlý asma koruðu çocuklar
bir balýk gibi, kuþa uçmayý
bir kuþ gibi, balýða yüzmeyi öðretirlerdi
tarla fareleriyle seyhan nehrinde çimerlerken
tuhaflar tuhafý dertli bir gelebicin
aragondan
- mutlu aþk yoktur’u - söylerdi
kenan can yoldaþlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.