-//
düþ kemale erdi
yaþ hep ayný çocuklukta…
dikenli tellere takýlmýþ su
akmýyor viran topraklara…
ýrmaklarý da yýkayan bir þey varmýþ
oyuk açan yüreðe dalgalý, derince aþkýn
her söz pimi çekilmiþ bomba
aðýr yükte fitil
gözyaþlarýyla iç yýpranýþlarýný tamir etme derdinde
ufkunu küf sabahlara aldýran
her baþ eðme, kabulleniþ
siyah bir “ evetle “ noksansýz teslimiyet sayýlmýþ
yarým kalmýþ nefesin
yarýnlara dudak payý kalacak kadar
hayatýn h’iç sayýlmasý
ve mesele o’dur ki
-meðer ötmeyen kuþlarda hasret çekermiþ -
darbeye yenik canýn
henüz farkýnda olmayan cansýzlýðýn
hýrsla vurulan çekicin
alt kademesinde ezilen örsün
çýðlýðýný ömürsemeyen demirin
haylaz bir segmente baðlarýz
umursamazlýðýmýzý
nice saymadýðýmýz onca alemde
elemle çarmýha gerildi adýmýz
çýldýran yaramýz
azgýna uðramýþ acýmýz
aðrý kesici sandýðýmýz
cümlelerimizi
çürümüþ mevsimlerde
kireçli kuyulara gömdük her birimiz
-n u r e t t i n ÖNDER