ýþýklarý sona eren kuytulu bir kasabanýn gecesine sindi nefesi vokalde derin ve þuh sesli þarkýcýnýn yorgun gýrtlaðýnda ertelenen hayat üzre akort edilmiþ þarkýyý söylemesiydi tek dinleti bilinmez bir seansýn bilmem hangi filimin fragmanýnda yitti çocuk kýzlýðý vakti , önce saliselere Sonra dakikaklara sonra acý içinde saat baþlarýna býraktý yýrtarcasýna sýrtýndan alevi alýrken hoyrat erkek eli...
hâla sokaklar ayný eski sokaklardý yürürken gecenin yalnýzlýðýnda günah yýkýlýrdý aðýr bir duvarýn altýna meltem eserdi yüzünün yamacýna ýsýrýlmýþ dudaklarýndan eðreti ve tutulmaz yemin kaðýttan bir sevgiliye güvendi çocuk ruhunda býrakýlan acý küçüktü daha çok k ü ç ü k t ü aþký bilinmez noktasýnda inanmýþtý inanmýþlýðýn çýkmazýnda aldanmýþtý...
yutuyordu gölgesini hüzün kasýrgasý ve utangaçlýk gebe bir yarýna býrakýlan kar beyazý çarþaflara býrakýlan kir ölüyordu denize býrakýlan yakamoz med-cezirlere susak teninde býrakýlan hoyrat ellerin izi hala acýyordu..
mutluluðu martýlarýn gagasýna býrakmak mýydý acaba sabah iþe giderken taze simidin buðusuna sinerken pay edilen açlýða
adam sanmýþtý hani sevmiþti hani seviyordu hani tenine býrakýlan lekeden bir izdi iðreti nefeste eðreti Ve......?
sevgi içinde masumiyetçe bütün benliði ile sarýlmak mýydý günah kaçamak kuytularda sevgi adýna inanmak mýydý özlemlerinden çýkarmak her þeyi ama her þeyi yeni baþtanlýðýn zifte bulanmýþ geleceðine katran bulaþtýrmak..
düþünüyordu,
geceye karýþan daðýnýk saçlarýna yýldýz kondurarak buz gibi ruhuna kasýrga doldurarak ölüme gerdan kýrarcasýna akrebin kendini aðýlarcasýna bilinmezliði anlamazcasýna damladan ellerini kir görmemiþ yüzüne siper ederek uzanýp sessiz bir sokaðýn gölgesine intiharý can siperine çekerek yýldýz yýldýz düþ öðütüyordu..
-n u r e t t i n ÖNDER Sosyal Medyada Paylaşın:
Zorbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.