Doðup doðup ölürüm bu dünya hanesinde
Zamanla kenetlenip kayboldu heveslerim
Bir türkü tutturmuþum akýl teranesinde
Ne gündüz duraklarým, ne gece adreslerim.
Gayyada sürüklenir ruhumun öbür yüzü
Temsili bir mabedin adsýz misafiriyim.
Üzerimde bin yýllýk bir hüznün tecavüzü
Rayihasýz bu yurdun mecburi sefiriyim.
Topraðýn ölü rengi sararken bedenimi
Dizimde iblis bekler, baþucumda ifritler
-Kim bu Adem’siz adam, bu insancýk yeni mi?
-Bunlar toprak üstünde yaþayan münferitler!
Damla damla akýyor sokaðýn pis sularý
Anlamsýz iz býrakmýþ kýrýþýk elbisemde
Kim demiþ ki bitecek bu dünya arzularý
Usul usul peþimden gelecekler ölsem de.
Ýsmail Taha Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.