MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

UYUŞTURULMUŞ DÜNYA
Necati Daştan

UYUŞTURULMUŞ DÜNYA



UYUÞTURULMUÞ DÜNYA

Söylesem tesiri yok
Sussam gönül razý deðil.

Ne yazmak geliyor içimden ne de yazmadan durmak.

Kendimi bildim bileli hiç bu kadar çaresizlik hissetmedim.
Ne aðlamak geliyor içimden ne feryat etmek ne de sessizliðin içinde kahrolmak.

Hani þair diyor ya

Öyle bir yerdesin ki
Ne bir adým ileri gidebilirsin
Ne de bir adým geri
Ne de olduðun yerde durabilirsin.. tam da bu duygularýn pat halindeyiz.

Çaresizliðimi kendimde býrakamýyorum.
Belki de kendime bir ayna arýyorum içimdeki feryadýmý ve çaresizliðimi bana aksettirecek bir ayna. Belki de bunun için yazýyorum.
Belki de benim gibi çaresizlik içinde kahrolan insanlarýn duygularýyla buluþmak için yazýyorum.

Belki yazýlarýmdaki bir kývýlcým bir büyük ateþi tutuþturur diye umutla koþuyor her gün ve her saniye bir çýkýþ arýyorum.

8 milyonluk Ýs**railin 2 milyarlýk islam aleminin bütün itibarýný, bütün haysiyetini bütün þerefini yerli bir etmiþ olmasýnýn aðýr manzarasýný dehþetle izliyorum.

Ayný gemide olmanýn utancýný yaþýyor ve bu evrende kaçacak bir yer bulamýyorum.

Düþüncelerimi kendime de saklayamýyorum Çünkü her biri bana aðýr geliyor.

Ben dünya insanlýðý.için bir þey söyleme yetkisine haiz deðilim.

O, dünyanýn kendi vicdanýdýr. Ama ayný dine mensup iki milyarlýk insanýn böyle bir zulüm ve katliam halinde hala gülüp eðlenebiliyor ve zevk ve Safa içinde yaþayabiliyorsa bunun adýný koymanýn buna bir izahat getirmenin güçlüðü içinde kahrolmaktan kendimi kurtaramýyorum.

Bu durumu aklý ve vicdaný olan insanlara anlatmanýn ne kadar zor olduðunu anlatmak istiyorum.

Þöyle düþünün dünyanýn herhangi bir yerinde budistlerin katledildiðini, hintliler böyle mi yapardý?

Ya da dünyanýn herhangi bir yerinde Çinlilerin zulüm altýnda olduðunu düþünün Çinliler böyle mi yapardý?

Ya da dünyanýn herhangi bir yerinde bir grup ingilize zulüm edildiðini düþünelim Ýngiltere böyle mi davranýrdý?

Ýngiltere nasýl davranacaksa bizim o þekilde davranmadýðýmýz her eylemin içinden geçtiðimiz her gün ve her saat bizim için bir zuldür ve zillettir.

Orada yaþayan bir çocuk olduðunuzu orada yaþayan bir yaþlý olduðunuzu O toprakta yaþayan bir kadýn olduðunuzu bir düþünün.

Bu dünya ve bu Müslümanlar hakkýnda nasýl bir düþünceye sahip olursunuz.? Yarýn huzuru mahþerde bu müslümanlarýn Müslüman olduðuna þahitlik edebilir misiniz.
Þöyle demez miydiniz Ya rabbi bunlar müslümansa biz neyiz Bunlar müslümansa Biz niye zulüm altýndayýz.

Huzuru mahþerde onlarýn feryatlarý karþýsýnda gerçekten hesabý Allah’a verebileceðinzi mi düþünüyoruz?

Ne sabrý biliyoruz ne Þükrü biliyoruz ne de duayý biliyoruz.
Her grup kendini bir þekilde avutmakla ve kandýrmakla meþgul .

Hiçbir olay ,hiçbir söz, hiçbir düþünce akmaya devam eden bu kanýn karþýsýndaki çaresizliðimizi anlatmaya kifayet etmez.

Ben kendi adýma bu çaðda yaþadýðým için gerçekten hicap duyuyorum utanç içinde kahroluyorum .

Þundan emin olabilirsiniz 2 milyarlýk Ýslam alimi içinde Fili**stin meselesine günün 24 saatin içinde bir dakika bile zaman ayýrmayan ve bu meseleyi aklýna getirmeyen milyonlar var.

Bunun yanýnda bu zulmü durdurmak için gece gündüz çýrpýnan 10 binler de var

Ama ne Hikmet ki hiçbir çaremiz hiçbir düþüncemiz hiçbir eylemimiz ya da hiçbir sözümüz bu rezaleti bu kepazeliði bu þerefsizliði durdurmaya yetmiyor.

Bizler sonucu sadece Allah’tan bekliyoruz ona dua ederek bu kan ve gözyaþýnýn sona ermesini bekliyoruz.

Peki hakkýyla dua edebiliyor muyuz duanýn nasýl yapýlmasý gerektiðini biliyor muyuz fiili dua olmadan kavli duanýn ne kadar sonuca odaklý olacaðýný biliyor muyuz.?

Her insanýn önce kendi potansiyelini yeteneklerini mesleðini ve yaptýðý iþi düþünerek bu uðurda neler yapabileceðini hesaba katýyor mu acaba?

Hani Ku**düs’ün fethinden önce bir marangoz bir mihrap yapmýþ ve Ben bir marangozum ve benim elimden bu geliyor ben Ku**düs fethedildiðinde oraya yerleþtirmek üzere bir mihrap yaptým gerisi Ýslam aleminin der.

Her insan önce ne yaptýðýný ve nasýl bir potansiyele sahip olduðunuý ve Fili**stinli kardeþlerimiz için neler yapabileceðini bir düþünsün

Her günün 24 saatinin içinde bir saat deðil sadece 10 dakika düþünsün 10 dakika içinde orada inim inim inleyen çocuklarýn feryatlarýný kulaklarýnda ve zihninde hissetsin onlar için neler yapabileceðimizi ya da onlar için kýlýný kýpýrdatmayan insanlara nasýl destek olduðunu düþünsün.

Belki verdiði desteði çektiðinde bir þeylerin deðiþebileceðini farkýna varýr diye düþünüyorum.

Hani Mehmet Akif diyor ya
Ýlahi, kimsesizlikten bunaldým, aþina yok mu?
Vatansýz, hümansýz bir garibim... Mülteca yok mu?
Bütün yokluk mu her yer?
Bari bir "Yok!" der seda yokmu?

Mehmet Akif Belki de bilmeden bugünkü duygularýmýza tercüman olmuþ..

Þimdi sizlere bir soru soruyorum Ýsr**ail’in fili**stini iþgalinden itibaren hayatýnýzda ne deðiþti?

Harcamalarýnýzda ne deðiþti?

Tasarruflarýnýzda ne deðiþti?

Eylemlerinizden ne deðiþti?

Söylemlerinizde ne deðiþti?
Her gün Fili**stin için yaptýðýnýz tek bir eylem var mý Eðer bu sorunun cevabý olumsuz ise Fil**istin de akan kanýn sebebini baþka bir yerde aramanýza gerek yoktur sanýrým.

Yazýmý Mehmet Akif’in þiiriyle bitirmek istiyorum
[ YOK MU?...

Geçenler varsa Ýslam’ýn þu çiðnenmiþ diyarýndan;
Þu yüz binlerce yurdun kanlý, zairsiz mezarýndan;
Yürekler parçalar bir nevha dinler reh-güzarýndan.
Bu matem, kim bilir, kaç münkesir kalbin gubarýndan
Huruþ etmekte, son ümmidinin son inkisarýndan?

Evet, son inkisarýndan ki yoktur cebrin imkaný:
Batýp gitmiþ nazarlar beklemekten fecr-i nazaný!
Nasýl, ey yolcu, bin lanet gelip ezmez ki vicdaný
Dudaklar, çak çak olmuþ, içerken zehr-i husraný,
Uzaktan baktý -koþmak nerde!- milyonlarca yaraný.

Bu ýssýz aþiyanlar bir zaman candan muazzezdi!
Bu damlar böyle baykuþ seslerinden çýn çýn ötmezdi!
Bu kurbaðalar seken vadide ceylanlar koþup gezdi!
Þu coþmuþ, aðlayan ýrmak ne handan gölgeler sezdi!
Bütün maziyi bir tufan, fakat hep boðdu, hep ezdi.

Vefasýz yurd! Öz evladýn için olsun, vefa yok mu?
Neden kalbin kararmýþ? Bin ocaktan bir ziya yok mu?
Ýlahi, kimsesizlikten bunaldým, aþina yok mu?
Vatansýz, hümansýz bir garibim... Mülteca yok mu?
Bütün yokluk mu her yer?
Bari bir "Yok!" der seda yokmu?

Gitme, ey yolcu, beraber oturup aðlaþalým:
Elemim bir yüreðin karý deðil, paylaþalým!
Ne yapýp ye’simi kahreyliyeyim, bilmem ki?
Öyle dehþetli muhitimde dönen matem ki!...
Ah! Karþýmda vatan namýna bir kabristan
Yatýyor þimdi... Nasýl yerlere geçmez insan?
Þu mezarlar ki uzanmýþ gidiyor, ey yolcu,
Nereden baþladý yükselmeye, bak, nerede ucu!
Bu ne hicran-ý müebbed, bu ne hüsran-ý mübin...
Ezilir ruh-u sema, parçalanýr kalb-i zemin!
Azýcýk kurcala topraklarý, seyret ne çýkar:
Dipçik altýnda ezilmiþ, parçalanmýþ kafalar!
Bereden rengi reng-i hüviyetleri uçmuþ yüzler!
Kimbilir hangi þenaatle oyulmuþ gözler!
"Medeniyet" denilen vahþete lanetler eder,
Nice yekpare kesilmiþ de sýrýtmýþ diþler!
Süngülenmiþ, kaný donmuþ, nice binlerle beden!
Nice baþlar, nice kollar ki cuda cisminden!
Beþiðinden alýnýp parçalanan mahlukat!
Sonra, namusuna kurban edilen bunca hayat!
Bembeyaz saçlarý katranlara batmýþ dedeler!
Göðsü baltayla kýrýlmýþ memesiz valideler!
Teki binlerce kesik gövdeye ait kümeler:
Saç, kulak, el, çene, parmak...Bütün enkaaz-ý beþer!
Bakalým, yavrusu uðrar mý, deyip, karnýndan,
Canavarlar gibi þiþlerde kýzarmýþ nice can!
iþte bunlar o felaket-zedelerdir ki, düþün,
Kurumuþ ot gibi doðrandý býçaklarla bütün!
Müslümanlýklarý biçarelerin öyle büyük
Bir cinayet ki: cezalar ona nisbetle küçük!
Ey, bu toprakta birer na’þ-ý periþan býrakýp
Yükselen mevkib-i ervah! Sakýn arza bakýp
Sanmayýn: þevk-ý þehadetle coþan bir kan var...
Bizde leþten daha hissiz, daha kokmuþ can var!
Bakmayýn, hem tükürün çehre-i murdarýmýza!
Tükürün: belki biraz duygu gelir arýmýza!
Tükürün cephe-i lakaydýna Þarkýn, tükürün!
Kuþkulansýn, görelim, gayreti halkýn, tükürün!
Tükürün, milleti alçakça vuran darbelere!
Tükürün onlara alkýþ daðýtan kahpelere!
Tükürün Ehl-i Salibin o hayasýz yüzüne!
Tükürün, onlarýn asla güvenilmez sözüne!
Medeniyyet denilen maskara mahluku görün:
Tükürün maskeli vicdanýna asrýn, tükürün!
Hele i’laný zamanýnda þu mel’un harbin,
"Bize efkar-ý umumiyyesi lazým Garbýn;
O da Allah’ý býrakmakla olur" herzesini
Halka iman gibi telkin ile, dinin sesini
Susturan aptalýn idrakine bol bol tükürün!...
Yine hicran ile çýlgýnlýðým üstümde bugün...
Bana vahdet gibi bir yar-ý müsaid lazým!
Artýk, ey yolcu býrak... Ben, yalnýz aðlýyayým!

Mehmet Akif ERSOY
(SAFAHAT:III. KÝTAP HAKKIN SESLERÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.