III- Gitmeler Fasılı

-Sevdiceðim-
aþk
kavuþulur deðildir, çoðalýr ayrýlýk ile…

*
Gittin.
Bir akþam üstü
7 kat kalýn bir gecenin olmaz sabahýnda
7 kat elem
7 kat uzak ile...

Gittin
lirik bir bulutun yüzü oldu gökyüzü’n
kurudu yaðmursuz yeryüzü’m…

Gittin.
Aþk, abandý düþüme
tenhalýðý arttý kalbimin
kaçtým karanlýðýma gizlendim
sa(k/p)landým kendime
inzivalar edindim.

Gittin.
Ömrüne eriyen mumlar yaktým
mektuplara gölgesi düþtü isli ve dalgýn harflerin
her biri kesti tenimi
acýdý caným.
Sessizce seyrettim karanlýðý içen ýþýðý
damla damla eridi içim/e
çoðaldý ruhumda yanýklar
çoðaldý yüzümün akþamlarý
yüzüm; ahraz, kuru, karanlýk, âmâ
yüzüm sensiz...

Gittin.
Senden sonra
dalgýn bir daða uzun uzun bakarak
-ayaðý- kayan bir taþ gibi düþ’tüm bir uçuruma.
En genç yerindeyken hayatýn
uyudu yüzüm se(s/n)size
birazý gaip, çoðu sen olan uyudum bir düþ’e.
uyudu yeryüzü’m uykulara...

Gittin.
Kuyunun rüyama
rüyamýn karanlýða düþtüðü
düþtüm karanlýðý uzun kuyulara.
duydum saçlarýnýn sesini
Beline varan tel tel örgüsü dolandý boynuma
Bu gönül baðýna asarak hasretimi
her boðumunda kýrýldý nefesim
Gitmenin ölmeye eþ deðer olduðu bir sensizliðe
baðýþladým ömrümü…

Gittin.
Uyudu yüzüm
düþ’tüm bir daðdan - bir uçurumdan
bir kuyuya - bir karanlýða
boynumda saçlarýnýn bildiði
uçurumda taþýn
mektupta harflerin
düþün kuyuyu bildiði
en derin, en karanlýk, en kalýn, en dalgýn en keskin
intiharlar biriktirdim.

Gittin
-Sevdiceðim-
Düþ’tüm avuçlarýmdaki duadan
uyudum son kez kendime
uyudum, uyuyorum yine bir düþe
uyuyorum sonsuz kez sana…

Gittin.
Dönüp bakmamak üzere ardýna
derin karanlýklarý gözlerine mil çekerek...

-Güney-


Sosyal Medyada Paylaşın: