12 Eylül (İçimde Birikenler)
12 EYLÜL (Ýçimde Birikenler)
Acý bir mevsimdi Eylül
-hiç bitmeyen-
Takvimlerin lâl alfabesinde
Gri günler kopuyordu siyah beyaz zamandan
Serin bir uykunun deltasýna dökülürken kara kabus bir sabaha uyanýyordu rüyalar
Tarihten evvel doðan, insan kadar eski bir öldürme ihtirasý ile
Tam’ayýn 12’sinde resmi bir suret
Demir aðzýnda cunta sesi, hançeri bir kalemi saplýyordu sýrtýna
Ve harf harf canýna okuyordu güzel ülkemin…
......
......
......
.
.
.
Gün gelir;
Büyür yýldýzýn, güneþin, ayýn þavký
Aþkýn, ateþin ve yaþamýn þavký…
Kýrýlýr zorba’lýk, zincirler, kuþatýlmýþlýk…
Eylül
Katledilen en sevgili zaman
Boðum boðum yaðlý urganlar uzar arþa
Çocuk adamlar, yürür dar’a korkusuzca
Al’ ile göndere çekilir boyunlar
Sormayýn adlarýný onlarýn
Olsa olsa onura Eren’ler…
-Zaman, ölü Eylüller mevsimiydi…-
Ba
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.