BİLİYORUM
Yeter yoruldum desem bahane olur sana.
Aklýmý da terkedip gidersin biliyorum.
Cismini unuttum da beni hâyâlden bile,
Beni sebep gösterip edersin biliyorum.
Gündüz tamam gündüze hakimim ben sonuçta.
Kendi yaralarýma hekimim ben sonuçta.
Rüyalarým sen dolu, de kimim ben sonuçta?
Beni katýp önüne güdersin biliyorum.
Ama seyrinden çýktý rüya denen o tren.
Sayýklarken ismini kendimle oldum yaren.
Sahici sanar seni uyurken beni gören.
Sen bana yazýlmamýþ kadersin biliyorum.
Ne kadar telkin alsam gözümde yok hisseler.
Hatta sana yol olur tüm sözleri dizseler.
Senin adýný yazýp faturayý kesseler,
Namertlik etmez hemen ödersin biliyorum.
Toz kondurmam üstüne tabi o mevzu ayrý.
Dokunur mu bir tek gün bilmem bu halin hayrý.
Bir sen var tabi bende bendeki senden gayrý.
Nefes olduðun kadar kedersin biliyorum.
Mesut’um yýllar sonra konuþulsam bir yerde.
Yine elimde kalem yine sen garip serde.
Deseler kimler yandý sevda denen o derde,
Tereddütsüz bin defa "O" dersin biliyorum.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.