AHDIMIZ

Birkaç gündü ayrýlýk sözleþmiþtik giderken.
Ansýzýn o vedayý etmek miydi ahdýmýz?
Bir kýþýn zemherisi üþütürken sinemi,
Yangýnýnla harlanýp tütmek miydi ahdýmýz?

Þehadetiyle sevdik tüm arþýn, yerin, göðün.
Gözler hep aðlamaklý söyle bu nasýl düðün?
Sevginin yumaðýyla büyürken öðün öðün,
Kaderin cilvesiyle bitmek miydi ahdýmýz?

Hasretine alýþmak olur mu alýþayým?
Ben þimdi o þehirde kimlerle buluþayým?
Bir ömür nasýl böyle derdinle dolaþayým?
Elin varken yasýný tutmak mýydý ahdýmýz?

Buðulu gözlerinle bilmeden son kez baktýn.
Nazara geldi sevda yine sen haklý çýktýn.
Boðazýma batan kaç cam kýrýðý býraktýn,
Yutkundukça yeniden yutmak mýydý ahdýmýz?

Sana meftun olmayý namýma ün sayarken,
Görmeyince yüzünü bir âný bin sayarken,
Vuslat tecelli eder diyerek gün sayarken,
Ayrýlýk badesini tatmak mýydý ahdýmýz?

Yazar mý bu derdimi anlar mý beni hece?
Demedin mi giderken þu halim olur nice?
Mesut’um topraðýna sarýlarak her gece,
Böyle koyun koyuna yatmak mýydý ahdýmýz?

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: