B e y i n fırtınası bay/anı haritadan silerken...

eksi(k)lerini topluyor gün
eylülün sulu gözlerini silerken...
güneþli mavi kentten göç eden düþlere
dudak payý býrakmýyor hüzün…


-çalýnan neydir zaman
nefesin yettiðince-


aynadaki gülüþü
bir çýrpýda siler atarsýn
elinin tersiyle…


emir kipine amade beyin
fýrtýnasýnda sürüklenen anýlar
sýzmasýn diye çatlaklardan
acýlarý yamarsýn…


ýstýrapla inleyen ýssýz naðmelere
vururken mýzrap
paslý hayallerin telini koparýp atarsýn...


koþar adým gelen terli yalnýzlýðý
gülerek karþýlarsýn
yüzündeki maskeyle…


öylesine katýlarak
öylesine kahkahayla gülersin ki
sýrrýný gözyaþýyla örten ayna
parçalanýr
suskunun rezonans sesiyle…


Aslý Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: