Bedeli Olmayan Karanlık
Bir bedeli olmayan karanlýk, içe çökmüþ ve parçalanmýþ
Bir hayatsýzýn armaðaný, yaþayanlardan çok hayatý olan
“Hangi fýrtýna attý seni buraya, yolcu görmez benim yolum. Kemik ve uzuvlar vardýr, lakin onlar da yolcu deðildir”
“Yüküm sürükledi beni buraya, kollarýmla geldim fakat aldýlar kollarýmý, koþtum ama bacaklarýmý kestiler.”
Okyanusun gözleri parçalanýr ufukta, kendini göremez. Üzerinde kim var, neden var bilmez...
Topraklar, neden hayat yerine kanla sulanýyor diye düþünür
Her gece ninnileri ile þarkýlar söylerler tohumlarýna...
“Geçti vahþetimiz, zehri çekin içinize ama salmayýn sakýn. Hayat üfleyin babanýza”
“Hayat neydi ki baba? Üzerimizde ölümün atlarý koþarken, ritim tutarlarken vahþete”
Bir kýsraðýn çýðlýðý ile katledilir oðullarý, gözü görmez aslanýn kana susamýþlýðý; Düþmanýn sütünü pençeleri ile saðarken
“Öldür beni aslan! Daha bacaklarý eskimemiþ çocuklarýmýn kaný üzerimde!”
“Alacaðým senin intikamýný, onlarýn kanlarý ile nehir yapacaðým, hepsi atalarýnýn yanýnda yerini bulacak!”
Parladý geyiðin boynuzlarý ufukta, heybeti ile gelirken savaþa yalpalandý gövdesi saða sola. Ne kuþlar anladý acýsýný, ne de aslan gördü yýkýmdan çýkmýþ nefesini
“Benim gördüðüm...
Boþa hayatlarýmýzýn parçalarý
Biz giderken ufka dönecek benim gibi biri, haber verecek þuan olduðu gibi...”
Aslan pençelerini düþmandan çekip geyiðe döndü, aðaçlar hýþýrtýsýný kesti, kýsrak aðlamayý býraktý ve hepsi ileriye yürümeye baþladý. Geyik þaþkýnlýkla baktý, dediklerine raðmen yürüyen dostlarýna. Ve eðilip temizledi boynuzlarýný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.