Öfkeye Dair

Geldim bu dünyaya uysal bir kuzu gibi
Ve sürünerek gidiyorum bir yýlan gibi
Ne çok koþturdu peþinden hayat beni
Ve sonunda fýsýldadý bana:
" Yalnýzsýn küçüðüm,bulutlardan yaðmur boþalýrcasýna"


Her sabah avuç açtým Tanrý’ ya
Babamý aldýn ,annemi bana baðýþla
Tanrý ile ilk husumetimiz ...
Küçüktüm,büyük boy düþlere
Hayallerim bile hamdý



Gidiyorum mavi dumanlar içinde saklý,uzaklara
Üstümdeki sarhoþ usumla
Þu bulanýk gökyüzüne bak!
Ýstersen aðla
Ýstersen haykýr
Fakat gönül aðacým açmalý
Ýnliyor fakat gövdesi çatlamýþ köknar
Boðuk boðuk uðulduyor,uygarlýk


Belki ölürüm bugün
Belki bir mucize gelir bana
Yansýyan aynalardan
Benliklerimin savaþýný izlerim
Ýþte o an,patlar tomurcuklar gövdemde
Gönlümü dinlendiren yeþil bir yola çýkarým



Gördüm sizi
Sizdiniz o
Sevgiden yoksun
Ýnançsýz
Ve kesin kibirinizle
Yaþamýn kökünü kurutmaya hazýrdýnýz
Bilin,karþýnýzdayým !
Çocuklar adýna
Kelebekler adýna
Yüreði hüzünlü her þey adýna


















Sosyal Medyada Paylaşın: