KÜLAHIMA ANLATSIN!
Ülke yönetimini, baþtan beri tutmadým!
Tutan varsa bir zahmet, külâhýma anlatsýn!
Riyakâr sözlerinin hiçbirini yutmadým;
Yutan varsa bir zahmet külâhýma anlatsýn...
Ýþçim, köylüm, emeklim diyerek bitirdiler!
Milleti bir hizaya, açlýkta getirdiler!
Yurdumun tepesinde yýllarca oturdular;
Rahat edenler varsa, külâhýma anlatsýn...
Hepsinde ayný vaat, hepsi ayný terane…
Müreffeh Türkiye’ydi, acep ne ki bahane!
Halkýn refahý belli, kendileri þahane!
Deðildi diyen varsa, külâhýma anlatsýn...
Biri çýktý, bir taþla üç kuþ vurmaya kalktý!
Biri hiç taþ atmadan bel, bel sürüye baktý!
Taþlar hep boþa gitti, kuþlar havaya kalktý!
Bir serçe vuran varsa, külâhýma anlatsýn...
Al milletin malýný, har vurup harman savur!
Sahiplenen Türk olsa, alanlar küllün gâvur!
Halkýn elindekini, alýp ensesine vur!
Vurmadýk diyen varsa, külâhýma anlatsýn...
Sokaktaki araçtan, park parasý alacak!
Zaten yollar paralý, Deli Dumrul n’olacak?
Sanki halký çýrptýðýn, yanýna kâr kalacak;
Çýrpmadýk diyen varsa, külâhýma anlatsýn...
Bak, bakan çocuklarý her gün köþe dönüyor!
Halk çalýþýp, çalýþýp, tekrar baþa dönüyor!
Devlet çarký millete, öyle boþa dönüyor!
Doluydu diyen varsa, külâhýma anlatsýn...
Bir’ i böldü ikiye, kimlikleri ayýrdý!
Biri, dörde katladý, etrafýný kayýrdý!
Dönen yolsuzluklardan, halk aklýný sýyýrdý!
Akýllý kalan varsa, külâhýma anlatsýn...
Huzursuzluk diz boyu, yurtta rahat kalmadý!
Çarklar gizli dönüyor, hiç sarahat kalmadý…
Milletim çok yoruldu, istirahat kalmadý!
Rahattýk diyen varsa, külâhýma anlatsýn...
Baþkanlar kükreyince, millet korkudan pýstý!
Onlar hep baðýrdýkça, halkým sesini kýstý!
Geçen birçok senenin icraatý nakýstý!
Tamamdý diyen varsa, külâhýma anlatsýn...
Antalya-2008/03
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.