BİR VEDA BORCUM OLSUN SANA
BÝR VEDA BORCUM OLSUN SANA
Sen durgun denizdin bana hep
Bense sana aceleci bir dað rüzgârý…
Sýcakla soðuðun kavgasýndan doðdum
Ve o kaostan kovuldum sana
Bu son sürgünüm olsun
Þu üryan sözlerle son geçiþim senden.
Üzerine öksüz papatyalar býrakýyorum
Kirpiklerime bulaþan hasretine sebep
Ýçime yosun kokularýný çektim kana kana
Bir veda borcum olsun sana.
Önce güneþi öldürdüm kýzýl bir býçakla
Sonra gecenin alaca karanlýðýyla vuruþtum
Topraða sýðýnan taþlarý yaraladým bir bir
Kan revan içinde geldim sana
O son gülüþünden yonttuðum umutla
Çoraklýðýmý yeþertecektim oysa
Olmadý
Biliyorum ödeyemeyeceðim ama
Bir veda borcum olsun sana
Kalbime açtýðýn gedikten
Bir þiir düþürdüm girdabýna
Okudukça tuz bas bütün sözcüklerime
Hatta uyanýnca uzak kýyýlara sür mýsralarýmý
Issýz bir kumsalda hece hece öldür beni
Ve topla noktamý, virgülümü;
Baþ ucuma koy
Hiçbir delil býrakma benden yana
Bir veda borcum olsun sana.
Kapýný çalmakta ferfecir
Uyanacaksýn birazdan
Sükutunu bozacak vapur düdükleri,
Martý çýðlýklarý, araba kornalarý
Ýntikam hýrsýyla doðacak güneþ
Ve ben çoktan ölmüþ olacaðým karþý yamaçlarda
Aðaç gövdelerine çarpa çarpa,
Kuru dallar arasýnda bin parçaya bölünüp.
Ölmemin þerefine kabul et
Gelecek bütün baharlarý sana adýyorum
Geç kalmýþlýðýmýn hesabýný talihime yaz
Gidiþimin cezasýný bana
Bir veda borcum olsun sana.
Aydýn YÜKSEL-ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.