Söyle, hangi dil ile anlatayým ben seni Bombalanmýþ kentlerin masum yüzlü çocuðu Kendine meftun etti zeytin gözlerin beni Uzanýp takabilsem, sana nazar boncuðu Þu sürgün yüreðimin sanki sensin ortaðý Sýký tut ellerimden koparma ha bu baðý
Tarumardýr gülþenin uyandýðýn her sabah Sen de bülbül misali güle mi küstün Marah?
Kanayan coðrafyanýn solgun kýzýl goncasý Saksýsýna yabancý, topraðýna küskün gül Suya hasret çöllerin dört yapraklý yoncasý Ey yaban diyarlarda kanadý kýrýk bülbül Söyle de matemine ben de ortak olayým Haydi, aç kollarýný, kollarýma dolayým
O nazende sahralar þimdi sensiz her sabah Unutma! Gülistandýr bülbüle her yer Marah.
Seni emanet ettim gülþende bahçývana Kýrýk saksý, solgun gül olmasýn gülistanda Gülüþün ömre bedel, tebessümün nirvana Kucaklayýp sarýlsam sana þimdi þu anda Masumiyeti ile kendine cezp ettiren Lal’ýmý çözüp bende bana dil öðrettiren
Tutuþup yandý gönlüm, seni gördüðüm sabah Ben seni unutamam, sen de unutma Marah…
Yozgat, 18 Mart 2024
Bu þiir, Türkçe öðrenip bana mektup yazan Suriye’li mülteci kýz sevgili Marah ve onun çok deðerli özel eðitim öðretmenine sevgi ve saygýlarýmla ithaf olunur.
Not: Fotoðraf temsili olup Ýnternet görselinden alýnmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Erentürk YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.