Düş

Bir düþ gördüm en fiyakalasýndan
Bir kadýn ömrümü biçiyordu,gecenin rüzgarýnda
Elmalarýn altýnda otlar nasýl yeþilse
Ben de öyle mutluydum
Saçlarýn uzanýyordu baþaklara
Ellerin örtüyordu,öðlen güneþini
Bulutlarýn altýnda yürek nasýl atýyorsa
Ben de öyle mutluydum


Uyandým ,düþlerimi terk ederek
Yorgun bir gezgin gibi duvarlara baktým
Yoktun!
Yoktun!
Oysa soluðumuz seviþmiþti
Bir þehri yýkmýþtý,beyaz bir uygarlýðý imzalayan ellerimiz
Þimdi þehirde krallar ölüleri sayýyor
Ve ben de günleri..


Çaðrýlýrým kadife seslerle
Þehrin aþýðý,mýsralarý kambur
Münzevi bir zat..
Bunca yollar geçtim
Bunca çýðýrlar aþtým
Bunca kýyýya çýktým
Ne vakitten anlarsýn
Ne bayram bilirsin
Ne gündüz ne de gece
Nereye vardýysam, hüzün kervanlarý gördüm
Seni gördüm
Seni gördüm


Sevgilim meltemdir söyleten
Þiirin beyazlýðýný
Biliyorum ,gözlerim seni görmeyecek
Mum ýþýðý gibi diriltsem de karanlýðý
Þarký olup geçsem de gecenin içinden
Getirsem de sana avuçlarýmla þafaðý
Eðilsem de topraða dua ile aþk ile
Gözlerim seni görmeyecek
Sosyal Medyada Paylaşın: