BİR ŞİİRİN ARDINDAN
Camdan gördüm seni biraz yorgundun
Bilmem kendince o an neyliyordun
Pervaza konmuþ kuþ gibi durgundun
Belli ki bir sýrrý bileyliyordun.
Perdelerin açýk lambalar sönük
Ýçerisi sessiz, havasý loþtu
Küsmüþ gibi sýrtýn camlara dönük
Yanýna çektiðin sandalye boþtu.
Bakýþlarýma nazýr oturuyordun
Sanki Ankara’yý yakmýþ gibiydin.
Kalbine bir þiir batýrýyordun
Ucuna kibriti çakmýþ gibiydin.
Önünde kaðýtlar kenarda çayýn
Yüzüne inmiþti sýrma saçlarýn
Camdan sýzan huzme güneþten payýn
Biraz nemlenmiþti kirpik uçlarýn.
Anladým ki senin derdin derince
Anlatsan anlamaz þu daðlar taþlar
Ýnsanýn kalbine sevda girince
Göðsünde inceden bir sýzý baþlar.
Aydýn YÜKSEL-ANKARA
22.02.2024-Perþembe 23.14
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.