gözlerimde esrik bir gece doðuyor kasýrgaya vurulmuþ yýldýzlarým uçurum diplerinde menekþeler aðlýyor pencere eþiðinde annem
babam basit cümleler kuruyor Tanrý insanlýðýn yasýný tutarken sokakta cenaze havasý var nenem telaþýndan ölüyor
odalardaysa haber bültenleri yankýlanýrken resmi kararlardan aþk ve insanlýk yasasý geçmiyor üstelik Mimar Sinan’ýn köprüleri yýkýlmýþ gözlerimde Ýstanbul sana teslim oluyor
gýyabýmda selalar yükselirken topraðýmda binlerce çürümüþ dinazor uyanýyor yunan tanrýçalarý aþka tutulmuþ aþk bana kendimi býrakmýyor
bir köleyi düþün ve bir çingeneyi ya özgürlüðün alýnmýþ ya da rengin ve say ki öfkeli bir güneþsin bense ýslak ve yeþil bir nehirim
günaydýn sevgilim (!)
.....
Yalçýn Gözetelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalçın Gözetelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.