EMEK VAR
EMEK VAR
Söyleyin emeksiz yemek olur mu
Parada emek var pulda emek var
Alýn terlemeden kazanç gelir mi
Kara çadýrdaki kýlda emek var...
Bahar gelir çayýr çimen boy atar
Çiftçi tohumunu topraða katar
Seher vakti bülbüller dertli öter
Kazmada, kürekte, belde emek var...
Karýnca köreye rýzkýný taþýr
Arýlar bal için durmaz çalýþýr
Bir tek leþi dört beþ hayvan üleþir
Köpeðin yediði yalda emek var...
Baþ kaynamayýnca aþ da kaynamaz
Çorak topraklarda kuþlar oynamaz
Ataþ olmayýnca yürek göyünmez
Yana yana sönen külde emek var
Bakarsan bað olur bakmaz isen dað
Yayýðý yaymadan çýkmaz tereyað
Teyeði kazmadan salkým vermez bað
Pekmez kaynattýðýn salda emek var...
Tepeleyip geçme bastýðýn yeri
Her karýþ toprakta var alýn teri
Nakþeder hatunlar öteden beri
Istarda dokunan çulda emek var
Yaratan halk etmiþ iki cihaný
Dünya handýr insan onun mihmaný
Hatýrlatýr türlü nebat Rahmaný
Diken de emek var, gülde emek var
Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.