Aynalara küsmüþüm. Tanýmýyorum yüreðimi! Masmavi bir deniz içinde çamura bulanmýþ benliðimi görürüm.
Düþlerim vardý benim. Hatýrlýyorum,ellerimde duruyordu. Unutamýyorum bir çocuk gibi aðladýðýmý. Evet düþlerimi çalmýþlardý. Aðlamýþtým ama hiç utanmamýþtým.
Siz utanmýþmýydýnýz hayallerimi çalarken. Sessiz ve puslu gecelere beni mahkum ederken.
Bende utanmamýþtým aðlamaktan. Belki gözyaþlarým ýþýk olurdu yüreklerinizde. Ama unutmuþum! Siz utanmamýþtýnýz düþlerimi çalarken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nadir civan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.