ÖLÜMÜ GÖR EY, SEVGİLİ KADER...

Ey, meylettiðim rahlem.
Mehtabýn koruyucu gücü
Yýldýz iken lakabým
Saf tuttuðum Samanyolu
Ah, Mihriban’ým ah:
Seferi tanýklýðýnda rüzgârýn
Kara deðilken bahtým
Tahtým da saðlam kalem de kalemim de
Rengi tutmazken ruhumla
Rakýmý umut olan o tekdüze olmayan oyunla.
Oylum
Onandýðým
Oy kullanamadýðým
Kaderin seçimi
Kederin bedeli
Ellerimden kayýp giden ömrün
Söyleyin, var mýdýr ederi?
Elem yüklü çatým
Çöktü çökeli
Ahkâm kesenlerin endamýnda yittiðim
Seferi tabelam
Seyyah yüreðimle
Meczup duygularýmýn atarý
Ölüme öykünsem bile
Sýnandýðým can pazarý
Sindiðim dünyanýn tufaný
Sindiremediðim zalimin oyunu
Zulmün bedeli
Kefil olduðum duygularýn meali.
Öyküm mü yoksa?
Bir baþýma öykünüp öldürdüðüm nefsimle
Dem tutan çayýn her yudumunda
Köpüren kahvenin telvesinde
Yaptýðým yolculuk kaderin tarifesinde
Zýlgýt yiyen düþlerim.
Zangýr zangýr titreyen bedenim
Bir kor acý ki
Hüznün müdavimi
Issýzlýðýn solgun yüzü
Yitik sesi
Yatýya kalan ebabil kuþlarý
Hasat öncesi bir ekim
Hazan sonrasý duygulara mal ettiðim
Umudun isli tarifesi
Acýnýn külliyesi
Açamadýðým o kara kutu ki
Söylenecek son söz de söylenmedi mademki
Matemin mabedi
Meltemin zevcesi
Bir kor heceden ibaret iken yaþamak
Külünden doðacak mýdýr yoksa yâdý
Yaðan rahmetin her zerresi
Zengin bir yürek esintisi
Ölümü gör ki:
Ey, sevgili kader
Öykündüðüm ne ki:
Ölüm öncesi
Son bir kere rötuþladýðým
Önsezimle tokalaþtýðým
Ötemin berimin itibarý
Öykümden de yok iken ötesi


Sosyal Medyada Paylaşın: