AZ BEKLE SEN YETER Kİ HAFIZ

Yâdýnda dünün, mevsime meyleden bir yemin
Firakým
Firarým
Fidan boylu yalnýzlýðým
Iskaladýðým kadar hayatý
Dumaný tüter de tüter Paþabahçe vapurunun
Demime bakma sen,
Çoktan tükendi çayým, çomaðým kýrýk kulpunda
Çaydanlýðýn bol acýlý sýrlar demlediðim
Dünün mizacýna yakýným
Kum döken bir saat misali
Þiirlerin yorgun böbreði
Temcit pilavý gibi dizilmiþken askýntý hüsran
Bir kompliman ki þiirden kaçan
Kompetanýyým artýk hayatýn
Nerede dirlik orada yokum
Nerede dinginlik
Tutuþan yorganým
Esefle üstümü örten
Araf’ta saklý dualarýmla
Bir varmýþým bir yokmuþum meðer
Kuruntularýn Ýlahesi
Ölümden önceki son durak adeta bizim evin hanesi
Tekil iþtigalim
Çoðunluk mensubu
Kör vicdanlarda saklý açlýk mekanizmasý
Ah, be hafýz:
Adý para dün peþime takýlan köpeðe verseydim eðer ki
Bakar mýydý yüzüne o kâðýdýn?
Yüzüme baktýðý kadar sefil varlýðýnýn kuyruðu
Mademki kopuk
Mademki ben de kopuðum hayattan
Geniþ mezhepli insanlara isyaným
Ve itikadým
Ve ibrazým
Sanýk sandalyesinde yosun tutan bir hâkim misali
Müebbet yediðim yedirdiðim duygularýn da muadili
Köhne bir þiirden arda kalan yüz görümü
Dizelerin arifesi
Azat edilesi zamlý tarifesi hayatýn
Bin dalya
Binlerce balya
Akut ölümlerden arda kalan sadece itikadým
Ýnancým ve yalnýzlýðým
Allah katýnda kabul görmekse tek maruzatým
Deliþmen kafilesi sözcüklerin
Dilaltý bildiðim kalemin
Solgun sönük nüktesi
Az bekle sen, yeter ki, hafýz
Bedenimden göç eder etmez geleceðim
Ölümü gör ki
Ölümsüzlüðe þerh düþtüm düþeli
Yaþanan can pazarý
Nasýl ki yalnýzlýðým sabit o cam kenarýnda hayatýn devranýn
Sileceklerimi çalýþtýrýr çalýþtýrmaz yanýndayým
Sadýk olduðum kadar sözlerime
Sanýk olduðum kadar yüreðin mahzeninde
Sabýr taþý olsa çatlamýþtý madem
Niyazým nazýmla yok dönüþüm kendimden
Yeter ki, sen, ha, de
Harfiyen sevdiðim kimse
Söz sana iþtigalim yüreðimdeki servetle…


Sosyal Medyada Paylaşın: