Sen Uyurken

Kayýp giden yýldýzlar var sen uyurken
Arkaya doðru çekip giden denizler..
Anlatýrým sana hepsini
Dudaklarýn nemliydi sevgiden
Tek kuþun uçamadýðý ,þu dünya sürgününde
Öyle bezgin,ýþýksýz ve ellerimin üstünde

Sen uyurken,istasyon radyosu çalýyordu
Babamýn mektubunu okudum sana
Güller dökülüyordu mezarýna
Güller dökülüyordu yanaklarýndan
Akþamýn mavi karanlýðýndan koþtum sana
Yaðmurlarla ýslanarak
Sana borçlu gözyaþýmla koþarak


Sen uyurken acemi parmaklarým ,kambur mýsralarýma dokundu
illegal bir özlemdi benimkisi,özgürlüðü gözlerinde saklý

Sen uyurken,Nietzsche ve Kafka’dan bahsettim
Yaþamýn oyununda gözü pek delikanlýlardý onlar
Tütünlü perdeler sinmiþti saçlarýna
Utandým biraz!
Görür gibi oldum,soyunan akþamý giysilerinden aðýr aðýr



En çok sen uyurken konuþuyorum seninle
Tarihin ve evrenin kilidini açýyorum sanki
Tüm bilinmezliðe meydan okumak gibi..
Kök salarak yaþama ve derinden kavrayarak hayatý
Sabahýn ýþýklarý düþüyor gölgelere
Sen uyanýrken bozuluyor büyüsü itiraflarýmýn
Sana gece kadar uzaðým
Sen uyurken...

.
Sosyal Medyada Paylaşın: