zeytin bahçelerini özledim Martha sadece bundan ibaretim. biliyorum kelimelerimin ve söylediklerimin hiçbir heyecaný yok uçurumun kenarýnda bile deðilim düþmekten korkacaðým bir nedenimin olmamasý iflah olmaz bi trajedi sol gözümle vedalaþýyor gibiyim midemin üzerinde aðýr bir replik çýlgýnca baðýrýyor kulaklarýma inandýrmaya çalýþýyor içimden geçenleri hiç bu kadar zoraki gülümsememiþtim. hatýrlamýyorum geliþiyoruz Martha özlemin kaybolmasýyla bahçeye açýlan gizliliðin ihtiþamýyla hoyrat bir rüzgar eþliðinde