Ay’ýn karanlýk yüzüydü geliþin Korku ve inanç arasý boþluk gibi, Koskoca dünya avuçlarým arasýnda sanki. Ýlk nefes ciðerleri sarmýþ, Doðru ve yanlýþýn mengenede sýkýþmýþ haliyle, Karamsarlýða ödünç verdiðim aþk. Bir bakýþa, bir cümleye zincir kýrdý.
Kaldýrým taþý sanki yastýk içi dolusu. Kirpik uçlarýna asýlý resminle, Göz çukurunda baþlar ateþ dansý. Sayfalar dolusu özlem getiren, Þimdi bak cehennem sarmýþ cihaný. Bir karýþým geçmiþ ve gelecek gibi, Geldin gittin zaman yolcusumuydun?
Doyumsuz yaðmur bitmez geceyle, Ilýk damlalar süzülür cam kýrýklarýna. Uçsuz bucaksýz topraklarýmda, Düþüþün tesadüf mü yoksa. Hangi çað bu çözülmüyor savaþ mý, Yoksa ilk insanlýk mý var oluþun?
Gönül baðýna takýlý pranga, Acýnýn ham maddesi mi. Yoksa ölümün olgunlaþmamýþ halimi. Nasýl bir mevsim güneþ üstü yaðmur, Feryat figan eden gök nasýl sessiz. Hangi dil bu hangi alfabe. Tüm baþlangýç ve bitimler sadece SEN. Özel bir varoluþ muydu yoksa, Kalbimi yok ediþe doðuþu muydu.
Nasýl bir karmaþýklýk aynaya yansýyan SEN. Yokluðunda arþý alada aþkýmý duyuran BEN. Karanlýklar içinde ýþýksýz hayalini var eden, Kalp atýþý cansýz resminde hissettiren, Hayatýn her köþesine engeller olsada. Kalp seni yazmaya durmayacak. Senden vazgeçmeye tek engel, M U S A L L A /// T A Þ I N D A Yýkanan bedenim olacak....
Erhan Çuhadar Sabýr Gemisinin Kaptaný Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.