Yýkýlmaz daðlarda ufkunu gözleyen gözlerim Kalbimin dergahýnda oluþan fýrtýnalarla, Þiddetli yaðmurlar baþladý göz çukurunda. Daðýldý gök yýkýldý üzerime bulutlar. Gelmeyecek iþte gelmeyecek diyor, Hüznün karasý sessiz yýldýzlar. Hatýralarý zulasýnda silik, Hayalini yaný baþýnda var eden, Eþsiz þiir gibi ay ýþýðý su üstünde.
Yürek ocaðýnda tüten özlemi, Sararmýþ yapraklarda can bulur. Uykuyu unutan gözler þimdi, Tek odaðý derin gözlerin. Sanki iki kiþilik dünya, Yeryüzünün tek yolu sen olmuþ. Nasýl bir gidiþ yakar denizleri. Toprak altýnda gizli yürek batýðý.
Hangi mevsim ki güneþin yakýp kavuruþu. Sahi kýþ mý üþüyen ruhun sensizliði. Mevsimsiz bir dünyaymýþ burasý. Þizofren düþünceleri, Saç diplerine saklamýþ geceler. Sabahýn ayazý yastýk altýna saklý. Soluk soluða býrakýr iz düþümü, Özleminin bekleyen hediyesi mi?
Kuru güllerin merhameti mi, Sýrlý bahçeye diken açan. Yoksa bu gidiþ bitmeyen bir ah mý. Duvarlarý kýrýk dökük rutubet kokuyor, Binlerce yazýlý sen diye þiirler. Tek deðeri kalan adýnla, Koskoca þehirde yalnýzlýða, Birde sana tutuklu yokluðunda. Bilmiyorsun kelimelerin arasýnda, Sana dökülen gözyaþlarýný. Ve hiç bilmeyeceksin, Senden sonra sahipsizliðime, Her gece yýldýzlar aðladý...
Erhan Çuhadar Sabýr Gemisinin Kaptaný Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.