DEPREM
Kýþ, kýyamet, kuþlar döndü yuvaya,
Dönecek yuvasý kalmayanlar var.
Kapkara bir efkâr sinmiþ havaya
Kâvim, kardeþini bulmayanlar var...
Saçýný okþamýþ, elini tutmuþ,
Anne yavrusunu öpüp uyutmuþ,
Küçük bedenleri topraklar yutmuþ
Enkazlar altýnda ölmeyenler var.
Büyük bir hýþýmdý, yýktý da geçti,
Yüreklerimizi yaktý da geçti
Tarihin yazdýðý büyük bir göçtü
Kalanlara selâm salmayanlar var.
Moloz yýðýnýna dönmüþ yuvalar,
Örtmüþ bedenleri beton kayalar
Çeþm-i giryan olmuþ, dilde duâlar;
Daha alý, moru solmayanlar var...
Daðlar, taþlar yasta, gökler aðlýyor,
Ezilmiþ çiçekler, kökler aðlýyor,
Eþini kaybetmiþ, tekler aðlýyor;
Günlerdir uykuya dalmayanlar var....
Ölüm uykusuna yatan uyanmaz
Feryada, figana yürek dayanmaz
Gözün gördüðüne, gönül inanmaz
Dünyada çilesi dolmayanlar var.
Can alýcý büyük, küçük seçmiyor,
Yaþýna bakmýyor, boyun ölçmüyor
Yayýndan çýkan ok teðet geçmiyor
Henüz akil balið olmayanlar var.
Bir ömür boyunca anne, babalar
Yuva kurmuþ, boþa gitmiþ çabalar
Yavrulara mezar olmuþ yuvalar
Gün görmeyen, murat almayanlar var...
Sallandý yeryüzü, titredi durdu
Bir tüy gibi yaktý, yýktý savurdu
Bir mâtem havasý sardý tüm yurdu
O gün, bugün yüzü gülmeyenler var.
Allah’ým biz zayýf, âciz kullarýz,
Dilersen yok olur, dilersen varýz,
Yaramýza sabýr döker aðlarýz
Nerden geldiðini bilmeyenler var...
Hicranî’m, yüreði yananlar gördü,
Sönmüþ ocaklarda dumanlar gördü,
Bu millet çok kötü zamanlar gördü;
Acý günümüzde gelmeyenler var.
Nûriye Akyol/ 8/2/2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.