SÖKÜK

Bir kuþ olsam uçup gitsem, konsam yârin eþiðine,
Çocuk gibi aðlayarak yatsam nurdan beþiðine...

Hasretle geçen yýllarýn zehrini döküp gözümden,
Bir armaðan sepetine canýmý koysam özümden...

Öyle mahcup,ve utangaç,"geldim" desem boynu bükük,
Bir iðne, iplik ver ey yâr, ömrümün her yaný sökük...

Bir âþk’a düþmüþüm ki ben, çýkamam, çýkmak istemem,
Kýtmir olayým kapýnda, kovma da ekmek istemem...

Ben bir yaralý kuþum yâr, çýrpýnýrým da uçamam,
Dünya karanlýk bir zindan, kapýyý bulup açamam...

Seni karþýmda düþünür: Küçülürüm, yok olurum,
Bir defa cemâlin görsem, ebediyyen tok olurum.

Hicranî âþk’ýn nâr’ýna gece, gündüz yanmaktadýr,
Aklýný gülde býrakmýþ, çileyip, dolanmaktadýr.

Nûriye Akyol 7/8/2023

Sevgili Peygamber efendimize Naçizane yazmýþ olduðum hislerimi: Güne lâyýk gören çok deðerli seçkiye,
Okuyan, beðenen, yorum yapan kýymetli gönül dostlarýna ve güle sevdalý tüm yüreklere çok teþekkür ediyor, saygýlar sunuyorum....

Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: