______ Cemreler ayýna girerken Bahara özlem þiiri…
Hasta eder kýþ beni, mevsim sýcak olmalý!
Ben güzel mevsim diye, ilkbaharý bilirim…
Gezip tozduðum yerler, çiçeklerle dolmalý!
Ben bahar mevsimine, bayýlýrým, ölürüm…
Kýna yaksýn gelincik, papatyalar elde fal!
Akasyalara sarkýp, koparmalý birkaç dal!
Ýðde çiçek açmýþsa, uzaklaþma, orda kal!
Ýþte o zaman zevkten, tam dört köþe olurum…
Menekþeler açmalý, benim gezdiðim yerde!
Eflatun, mor leylaklar ve mor sümbüller nerde!
Gülsüz bahar mý olur, derman olur her derde;
Kýrmýzý, beyaz güller, yoksa ben mahvolurum…
Ýncecik akarlardan, kar sularý akarken!
Mini, mini çocuklar, köpüðüne sarkarken!
Kýrda yaban gülleri, burcu, burcu kokarken!
Aslýnda ben o zaman, rahat nefes alýrým…
Gündüz göçmen kuþlarý, havalarda uçmalý!
Gece, kapým önünde, yaseminler açmalý!
Dolaþtýðým kýrlardan, oðlak, kuzu geçmeli!
Böyle bir ilkbaharda, tatlý hayat bulurum…
Küçük kýz çocuklarý, örerken elde taçlar!
Sevgi çiçekleriyle, dolmalý tüm yamaçlar!
Can eriði yükünden, yer öpmeli aðaçlar!
Böyle hoþ bir baharda, ne de güzel solurum…
Haným eller kokmalý, sabahtan akþama dek!
Þu karanfillere bak, yedi renk, yedi ahenk!
Hercai menekþeler, bakýþmalý rengârenk!
Bu bahar her nerdeyse, koþa, koþa gelirim…
Karaman-2024/02
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.