mahkum yüreğin esareti

bir mapus.
dört duvarý etten ve kemikten .
dört duvarý kýrmýzýya bulanan .
içine girdikçe çýrpýnan ve kanayan ,
bir mapus ,
öyle içten öyle yürekten .

önce müebbet dediler .
düþünce ,
dizlerime deðin kan içindeydim ilkin .
susuz kaldým .
kan içtim .
humus diye kendi etimden yedim .
ne acýydý acýkmak ,
ne acýydý kendi kanýna susamak .

suç iþlememiþtim oysa .
suç iþlenmiþti üzerime ,
aðaç gövdesine kazýnan isim gibi tarih gibi .

yumruðumu sýkýp savururdum dört duvara
bir rençber kuvvetinde .
bin parsel arazim yok olurdu tek hamlede .
hücrelerimle,
gitmeyin diye debelendim hep boþuna .
býraktýlar beni ruhsuz hüviyetimle bir baþýna .

sonra ,
feodal toplumlara sürgün yedi aykýrý oluþum .
heybetli kentlerde ki ,
bastýrýlmýþ duygularýn
öz suyunu içmem gerekiyormuþ .
oysa ,
kana kana içmiþtim damarýmdan akaný .
karným toktu siniri alýnmýþ yavan etime .
tenime astarý atýlmýþtý çoktan caniliðin .
farkýna varýnca düþtü çorak topraða faniliðim .

ben terbiye olmam deðil mi ey mapus ?
yoksa mahkum oluþum sade bana mý mahsus ?
þimdi masum bekleyiþler ziyaretime gelmeli .
az bulutlu bir havayý hafiften teneffüs etmeli .

yüzü tanýnmaz halde olan göðün yüzüydü .
bana mapus kýlýnmýþ kendi göðsüm müydü ?
tavanýmda asýlmýþ bulutlarý
tenimden yolunan çýbanlar gibi söktüler .
daðlarýn zemine mýhlandýðýný
daha yeni mi öðrendiler ?
elbet özgürlük yolunda çelme takacak olanlar var .
gurur karargahýnda düþmaný içten içe besleyenler var .

metropol kokan deli gömleðini ,
sýrf aftan yararlanayým diye her gün giydim .
deniz aþýrý ülkelerin imrendiði
petrol kenti gibiydim .

þafaklarý saymakla meþgul olurken
geceleri askýya almýþým .
ben aslýnda kendimi
kendi yolumda býrakmýþým .



m nhar f

ü i

Sosyal Medyada Paylaşın: