BEDEN RUHU HİÇ DUYMAZ...

BEDEN RUHU HÝÇ DUYMAZ...

Görmedim insanlar kendisi ola,
Her bir þeyi çeker saða ve sola,
Bir yerlerde verse az ara,mola,
O vakitte ruhu bedene uymaz...

Ruh ile bedeni giderler yola,
Sukünet olunca derki hayrola,
Sonu uðrar mutlak bir karakola,
O vakitte beden ruhunu duymaz...

Duysa ruh,bedenin girer kol kola,
Bürünmez davudi sesli bir rol’a,
Bölünmez davasýyla,derdi nola,
O vakitte ruhu bedene uymaz...

Beden ruha uysa iþ olur âlâ,
Uyulmaza diren menzile kala,
Ruh uçar gider,beden yük sala,
O vakitte beden ruhunu duymaz...

Gör bak beden ruha galebe çala,
Terki diyar deyip,kona dört dala,
Giderken meçhule,okunsa sala,
O vakitte ruhu bedene uymaz...

Þeyhim;Derki ruha,iþ bitti bala,
Farkýnda deðilsin,ne oldun hala,
Sanmayasýn arý’n komuþtur bal’a,
O vakitte beden ruhu hiç duymaz...

Nurettin GÜLBEY
Saat :09:20
27.01.2024
Yalova

BALA:Azerbaycan Türkçesinde ÇOCUK,YAVRU.
Sosyal Medyada Paylaşın: