REVA MI BU
Bir maaþ verdiler ki, Eyüp Sultan önünde;
Güvercinlere darý, saçmaya yetmeyecek!
Baþka itibar mý var, dini bayram gününde;
Öksüzlere bir þeker, parasý etmeyecek…
Yarým asýr devlete, özverili hizmetten!
Alýnanýn farký yok, en büyük hezimetten!
Farký yok bu hayatýn, ahrete azimetten!
Naçar kaldý emeklim, Sur hiç mi ötmeyecek…
Görünense kara kýþ, yetmeyecek oduna!
Çevirdi tüm cahiller, Türk halkýný maduna!
Yoksul girmek istiyor, karýncanýn moduna!
Zannýmca bu kýþ halkýn, bacasý tütmeyecek…
Cahil halk getirdi bu, felaketi baþýna!
Nara düþmemiz yakýn, üfleriz ataþýna!
Kurban oluruz yurdun, topraðýna, taþýna!
Asil milletim sanki hiç mi kin gütmeyecek…
Firavun bile gitti, kim kalacak ki arzda!
Nemrut’la ceberutta, çürüdü ayný tarzda!
Eden mutlak bulacak; “emr-i ilahi” farz da!
Hiç kimse baki deðil, sanma hiç gitmeyecek…
Elbet fani bu dünya, bitecek bir gün o da!
Biz ölmeyiz sananlar, yirmi yýldýr pek moda!
Hani; “mama yok” diye, söylerler ya argoda!
Bu devran sürüp gitmez, sanmayýn bitmeyecek…
Karaman-2024/01
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Verdiði üç beþ kuruþ üç beþ günde bitiyor
Her zaman biraz daha yoksulluða itiyor
Ne ekmeðe para var ne þekere yetiyor
Halk bir yere gitmeyip deveyi gütmeyecek.................................Suat Zobu
TDK:
Azimet: gidiþ… Azimet etmek: yola düþmek…
Mod: usul, tarz, þekil… Modifikasyondan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.