Tutuþtu yazdýðým dizeler bir bir, þiirlerim, sanki küle döndü dönecek. Aþk zincirinden kopan halkalar sanki korku ve ümit arasýndan gelecek.
Beni fark etse bu âlem ne olur? Kayýp bir mýsrayým ben bu evrende. iþaretler metaforik, kâðýttan bir gemide yüzer ümitlerim varlýk denizinde.
Aþk ateþinde yanmaktan korkmaz da insan, býçak gibi keskin sözlerin altýnda kalmaktan korkar, ya da pare pare olur her uzvu, en çok da kalbi parçalanýr
Savururum yaramaz çocuklar gibi zamaný bir oraya bir buraya ve kýrar parçalarým ben tüm vicdan aynalarýný
Ýþte tam þuradan tutuþtu bu þiir yanýyor cümlelerim bak, gör bu içimdeki o þeyi; yaþama ve yaþatma ýstýrabýný!
Zeynep Zuhal Kýlýnç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Zuhal Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.